فایتر نامدار ایرانی تنها یک مبارزه دیگر تا رسیدن به بزرگ‌ترین افتخار رزمی در تاریخ ورزش ایران فاصله دارد. امیر علی‌اکبری درحالی روز گذشته در مسابقات سازمان وان چمپیون‌شیپ MMA در کمتر از 3 دقیقه قهرمان کانادایی را ناک‌اوت کرد که این پیروزی در رقم خوردن یک تاریخ‌سازی توسط او اهمیت بالایی داشت. فرنگی‌کار سابق تیم ملی که بعد از مثبت شدن دوپینگ‌‌اش با محرومیت مادام‌العمر مواجه شد تا بعد از ناکامی در کشتی سر از دنیای پر هیجان مبارزه هنرهای ترکیبی رزمی درآورد، دیروز با شکست داستین جیسون در ورزشگاه نمادین بوکس لامپینی شهر بانکوک تایلند، رکورد ۱۳ پیروزی و ۳ شکست را در کارنامه‌اش به ثبت رساند تا یک گام دیگر به کمربند قهرمانی مبارزات سازمان چمپیون شیپ نزدیک شود. کمربندی که برای آرام‌گرفتنش در ویترین افتخارات علی‌اکبری، نیازمند از پیش رو برداشتن مانع بزرگی چون «آناتولی مالیخین» روس است. علی‌اکبری که پیش از این نیز در دو مسابقه متوالی در سازمان وان چمپیون شیپ مقابل مائورو سریلی و برندون ورا به پیروزی رسیده بود، لذت‌بخش‌ترین بخش مبارزاتش در MMA را بستن سربند «حیدر کرار» می‌داند و می‌گوید: «داستین جیسون فایتر خوبی‌ است و 7 برد و یک باخت در کارنامه خود دارد و تا به حال ناک اوت نشده بود. جیسون ضربات دست و پای خوبی دارد، اما با استکی(سرمربی علی‌اکبری) این حریف را به‌خوبی آنالیز کرده بودیم. خدا را شکر در ابتدا با او بوکس کردم و از فرصت استفاده و در زمان مناسب او را به زمین زدم و کار را تمام کردم. خیلی خوشحالم که نتیجه 6 ماه تمرین سخت خود را گرفتم و توانستم از سد این فایتر قدرتمند بگذرم.» فایتر ایرانی در پاسخ به این‌که چقدر امیدوار است مبارزه بعدی‌اش برای کمربند باشد، می‌گوید: «کار خود را در این مدت انجام دادم و در سه دیدار آخر نیز موفق به کسب سه پیروزی با ناک اوت شدم و دیگر بقیه چیزها دست خداست. هر چیزی که مصلحت خدا باشد همان خواهد شد و امیدوارم بهترین اتفاق بیفتد.» علی‌اکبری در واکنش به این‌که خیلی‌ها شاهد دیدار مجدد و انتقامی او با آناتولی مالیخین هستند، اظهار می‌کند: «مالیخین مرا دوست دارد، اما یک بار برده و باید در مبارزه مجدد ببازد. او با برد من اسم دَر کرد و باید اسم و رسمی که دَر کرده را پس بدهد. امیدوارم مبارزه بعدی با او باشد تا کمربند را با برتری مقابل او کسب کنم.» فرنگی‌کار سابق تیم ملی کشتی فرنگی که با سربند حیدر کرار در برابر فایتر کانادایی مبارزه کرد، می‌گوید: «این عهدی است که از روز اولی که این ورزش را شروع کردم و پا در قفس گذاشتم با امیرالمومنین(ع) داشتم. لذت بخش‌ترین کار برای من در این ورزش بستن سربند حیدر کرار بعد از پیروزی‌هاست و واقعا با عشق این کار را انجام می‌دهم و تا روزی که در این ورزش باشم این عمل را تکرار خواهم کرد.»
 

  از تولد تا صید ، چرخه‌ای است که یک پرورش‌دهنده ماهی باید با چالش‌های زیادی دست‌و‌پنجه نرم کند تا حرفه‌اش رونق بگیرد. یک پرورش‌دهنده ماهی در استخر، کسی است که ماهی‌ها را در فضاهای محدود پرورش می‌دهد. این حرفه از نیمه دوم قرن بیستم به‌طور قابل توجهی در جهان پرطرفدار شده؛ به ویژه در آسیا، جایی که برای هزاران سال این صنعت در حال فعالیت است. طبق آمارها گفته می‌شود که هر سال، در استخرهای ماهی سراسر جهان بیش از 65 میلیون تن انواع مختلف آبزیان برای برداشت و صید پرورش داده می‌شوند. در پرونده امروز زندگی‌سلام می‌خواهیم با این شغل در گفت‌و‌گو با مهندس «وحید منصوریان» که از سال 1374 مشغول کار پرورش ماهی است، بیشتر آشنا شویم. او قرار است از نکات کمتر شنیده شده درباره این شغل، چالش‌هایش، سرمایه اولیه مورد نیاز و ... به ما بگوید.

به‌صورت اتفاقی
پرورش‌دهنده ماهی شدم
از او درباره سابقه‌اش در این شغل و این که چرا مشغول به آن شده می‌پرسم که می‌گوید:«وحید منصوریان هستم و 54 سال دارم. از سال 1374 مشغول کار پرورش ماهی شدم. بعد از فراغت از تحصیل و سربازی، چند سالی هم کارهایی در زمینه کشاورزی انجام دادم تا این‌که به‌صورت اتفاقی با یکی از پرورش‌دهندگان ماهی به نام آقای «ناظمی» آشنا شدم. بعد از مشاهده روال کار، به این شغل علاقه‌مند شدم.» او که زمانی مدیرعامل تعاونی آبزی‌پروران استان خراسان بوده، می‌افزاید:«در سال 1379 به اتفاق پدرم، یک استخر پرورش ماهی در ارتکند کلات خریدیم و اکنون، پروانه 40 تن ماهی پرواری و تولید یک میلیون و 500 هزار بچه ماهی در سال را داریم.»

در هر 4 فصل، چالش‌های جدی داریم
مهندس «منصوریان» درباره استخر پرورش ماهی‌شان و دردسرهایی که این شغل در فصول مختلف سال دارد، می‌گوید:«در استخر پرورش ماهی ما، 4 نفر در واحد پرورش، 2 نفر در واحد خوراک، یک نفر برای حمل‌و‌نقل و پشتیبانی و یک نفر هم به عنوان حسابدار علاوه بر خودم مشغول هستیم که در مجموع 9 نفر می‌شویم. البته گاهی نیروهای فصلی و روزمزد را هم به کار می‌گیریم. ما با توجه به این‌که به شرایط محیطی و طبیعی مثل رطوبت، دما و ... وابسته است، در فصول مختلف و آب و هوای متفاوت، با چالش‌های زیادی روبه‌رو می‌شویم، مثلا در زمستان سردی هوا باعث کاهش رشد ماهی‌ها می‌شود و فرایند تولید ما را محدود می‌کند. در فصل بهار، بارش‌های زیاد و ناگهانی که البته باید باشد، باعث گل‌آلود شدن آب و برخی مزاحمت‌ها می‌شود که ما را گاهی تا دو ماه از خوراک‌دهی به ماهی ها محروم می‌کند. در فصل تابستان به دلیل گرما، اکسیژن آب کم و باعث می‌شود غذادهی به ماهی‌ها که باعث رشدشان می‌شود، تا یک سوم کاهش یابد. در فصل پاییز، برگ ریزان و ... باعث کاهش هوادهی در استخر می‌شود که باید حواس‌مان خیلی به آن باشد تا اتفاق تلخی نیفتد و ماهی‌ها تلف نشوند.»

از استخر و پمپ‌آب تا هوادهنده‌ها
از این پرورش‌دهنده ماهی درباره سرمایه اولیه برای شروع این کسب‌و‌کار می‌پرسم که می‌گوید: «در هر منطقه‌ای، سرمایه اولیه و هزینه‌ها، بستگی به اندازه استخر، تجهیزاتی که فرد تهیه می‌کند، فاصله تا شهر و ... دارد. همچنین هزینه زمین، نیروی انسانی و یک یا دو منبع اضطراری برق باید در نظر گرفته شود. وسایل دیگر از قبیل خود استخر که اولین و مهم‌ترین به حساب می‌آید تا هوادهنده‌ها، لوله‌کشی و پمپ‌های آب، دستگاه‌های ضدعفونی کننده و سنجش کیفیت آب، توری‌های برداشت برای صید ماهی و ... را هم باید در نظر گرفت. این ها تجهیزات اولیه است. در ضمن، ما به ناچار به دلیل شرایط اقلیمی با کمبود آب هم مواجه هستیم و این مشکل را با استفاده از وسایل و تجهیزات دیگر جبران می کنیم.»

به بچه ماهی‌ها باید 6 بار در روز غذا داد
این پرورش‌دهنده ماهی درباره سود این شغل با توجه به هزینه‌هایی که در آن می‌شود، می‌گوید: «سود این کار بستگی زیادی به چند عامل دارد مانند کیفیت انجام کار، بازدهی تولید، صرفه‌جویی در هزینه‌ها و قیمتی که ماهی را از شما برای فروش در بازار می‌خرند. گاهی ما با قیمت‌هایی در بازار مواجه هستیم که زیر قیمت تمام شده است. بعضی وقت‌ها هم قیمت خوب و متعادل است اما گاهی هم بازار کشش ندارد و قیمت تمام شده ماهی و فروش آن باعث ضرر پرورش‌دهنده می‌شود. اما به طور کلی بخواهم به شما بگویم، کار پرورش ماهی، کار پر سود و زود بازدهی نیست. به ویژه که شرایط تولید در سال‌های اخیر کمی سخت‌تر شده و قیمت غذای ماهی‌ها در حال افزایش یافتن به صورت تصاعدی است. میزان زیادی از تقاضای بازار از بین رفته که باعث کاهش تولید شده است. بیشترین مخارجی که برای پرورش ماهی حائز اهمیت است، میزان غذای مصرفی ماهی است. مثلا قزل‌آلا به غذای روزانه نسبتا زیادی نیاز دارد به‌طوری که بچه ماهی‌ها تا حدود 6 بار در روز و ماهی‌های بالغ بین یک تا 2 وعده غذایی در روز احتیاج دارند.»

از تولد تا صید ماهی
 یک سال زمان می‌برد
این پرورش‌دهنده ماهی درباره فرایندی که ماهی از تولد تا صید در استخر طی می‌کند، می‌گوید: «دوره پرورش ماهی از زمانی که تخم است تا زمانی که صید و قابل عرضه در بازار می‌شود، حداقل یک سال طول می‌کشد. ماهی که از تخم در می‌آید، در حد یک دهم گرم است و برای این که غذا خوردن را یاد بگیرد، زمان لازم است. بنابراین سرعت رشد ماهی در ابتدا بسیار کند است چون ما با وزن دهم گرم روبه‌رو هستیم. بعد کم‌کم ماهی وزن می‌گیرد و رشد بیشتری دارد اما باید حدود یک سال بگذرد تا وزنش به 800 تا 900 گرم برسد و باید در تمام این مدت، مراقب او بود. تولید ماهی با استرس شبانه‌روزی همراه است یعنی شما در هیچ‌ یک از 24 ساعت شبانه‌روز یا 365 روز سال نمی‌توانید بگویید من این ساعت یا روز را خیالم راحت است که مشکلی برای ماهی‌ها ایجاد نخواهد شد و نیازی به رسیدگی به آن‌ها نیست. شاید در عرض 10 دقیقه، یک حوضچه ماهی نابود شود و من این اتفاق را به چشم خودم دیدم چون برای خودم اتفاق افتاده است. بنابراین فرایند پرورش ماهی علاوه بر سختی، پر از استرس و نگرانی هم هست».

با خطر طغیان بیماری‌‌ها
 در استخر مواجه‌ایم
او درباره یکی از مشکلات کمتر گفته شده این شغل هم می‌گوید: «بیماری‌ها یکی از مهم‌ترین مشکلات در فرایند پرورش ماهی، بازدهی تولید و سرعت رشد آن‌هاست. همان طور که می‌دانید محیط پرورش ما کاملا ایزوله و محدود نیست. بنابراین با حضور یک ماهی بیمار در یکی از استخرها، این عامل بیماری به تمام استخرهای دیگر سرایت پیدا خواهد کرد و به همین دلیل، هر پرورش دهنده به ویژه آن‌هایی که در مسیر رودخانه هستند، باید دقت زیادی داشته باشند. این را هم بگویم که ما در گذشته اصلا این مشکل و عوامل بیماری‌زا را نداشتیم. بیشتر این بیماری‌ها از خارج کشور وارد شد و با حمل‌و‌نقل ماهی‌ها، شیوع پیدا کرد و اکنون ما در بیشتر استخرهای ماهی، با خطر طغیان بیماری‌ها مواجه هستیم که این مشکل قیمت تمام شده محصول و ضایعات را بالا می‌برد و حتی گاهی ممکن است باعث ورشکسته شدن پرورش دهنده‌ها شود.»

تماشای ماهی باعث کاهش استرس می‌شود
از او درباره رابطه‌اش با ماهی‌ها می‌پرسم و این که فعالیت در این شغل چه تاثیری روی روان انسان می‌گذارد؟ مهندس منصوریان می‌گوید: «به نظرم، شغل پرورش ماهی تاثیر روحی و روانی زیادی روی فردی می‌گذارد که در این حوزه مشغول می‌شود. وقتی شما هر روز با یک گله ماهی که برای غذا خوردن به سمت شما هجوم می‌آورند یا حتی بچه ماهی که وزنی حدود یک گرم دارد اما می‌داند که برای غذا خوردن باید سمت شما بیاید، مواجه می‌شوید، یک رابطه عاطفی بین شما و ماهی‌ها ایجاد می‌شود. ماهی نه یک روز، نه دو روز، بلکه گاهی یک سال با ذوق و شوق به سمت شما می‌آید و شما دهان باز ماهی را می‌بینید و متوجه می‌شوید که گرسنه است. متلاطم شدن آب که به دلیل تلاش ماهی برای غذا خوردن است، صحنه‌های دیدنی را در استخر رقم می‌زند. این شغل همه‌اش عشق است. حتی من شنیدم نگهداری ماهی در خانه، باعث ایجاد آرامش، کاهش استرس و حس خوب می‌شود. ماهی آدم را به سمت خودش جذب می‌کند و ما مسحور ویژگی‌ها و زندگی ماهی می‌شویم. ماهی یک موجود بسیار بی‌آزار و لطیف است، نه صدایی از آن در می‌آید، نه دست و پایی دارد و ... . بعد از این‌که به مرحله صید رسید، آن تلاش و تقلای ماهی برای این که به زندگی برگردد و خودش را از سختی و مرگ نجات دهد، مثال زدنی است. این را هم بگویم که روحیه ماهی قزل‌آلا خیلی حساس است اما ماهی کپور، آن‌قدر شکننده نیست.»

سوال رایج مردم از من
درباره گوشت نارنجی ماهی است
از او می‌خواهم به ما درباره یکی از پرتکرارترین سوالات مردم درباره ماهی‌ها بگوید. این پرورش‌دهنده ماهی این‌طور پاسخ می‌دهد: «موضوعی که مردم زیاد از من به عنوان یک پرورش دهنده ماهی می‌پرسند این است که چرا گوشت بعضی از ماهی‌های سالمون یا قزل‌آلا نارنجی رنگ است و آیا این ماهی‌ها، سرطان‌زا هستند؟ معمولا این مدل ماهی‌ها از خارج کشور وارد می‌شوند و گوشت نارنجی یا صورتی رنگ دارند که ناشی از استفاده از رنگدانه‌ها برای تغذیه آن‌هاست. بنابراین اگر ماهی با این رنگدانه‌ها تغذیه نشود، گوشت آن سفید خواهد بود. اما نکته مهم این است که همه این رنگدانه‌ها مضر و خطرناک و سرطان‌زا نیستند، مثلا مدل‌هایی که در فرانسه و آلمان تولید می‌شوند، دارای استانداردهای سخت‌گیرانه اتحادیه اروپا هستند و مانع از آسیب دیدن سلول‌های ماهی می‌شوند.»

هیچ‌وقت از خوردن ماهی
 سیر یا دلزده نشدم
از این پرورش‌دهنده ماهی می‌پرسم که خودش، چند بار در هفته ماهی می‌خورد؟ فقط ماهی دودی می‌خورد یا سرخ‌ شده؟ مهندس منصوریان می‌گوید: «من هیچ‌وقت از خوردن ماهی، سیر یا دلزده نشدم. من همیشه، ماهی را ترجیح می‌دهم به مواد غذایی دیگر. کیفیت گوشت ماهی از نظر پروتئین‌ها، چربی‌ها و بقیه ویتامین‌ها، بهترین است بنابراین من اگر صبح و شب ماهی بخورم، سیر نمی‌شوم. همیشه سعی می‌کنم ماهی ، با یک روش متفاوت پخته شود بنابراین پخت ماهی را به یک روش محدود نمی‌کنم. چه به صورت منقل و کبابی، چه به صورت سرخ کردن در روغن، خورشتی، آب‌پز کردن و ... راه‌های مختلفی برای پختن ماهی وجود دارد. در این بین، سرخ کردن ماهی تنها روشی است که من توصیه نمی‌کنم چون کیفیت و طعم ماهی را خیلی تحت‌تاثیر عوامل منفی قرار می‌دهد و از لحاظ سلامت هم توصیه نمی‌شود.»

ماهی خوب و بد نداریم فقط ...
«من از ابتدای فعالیت در این حرفه، تلاش کردم یک گله مولد ماهی که متعلق به خودمان باشد و نیاز به خرید تخم و بچه ماهی از خارج کشور نباشد، داشته باشم تا بتوانیم با کیفیت و سرعت رشد مناسب، نسلی را تولید کنیم که اگر یک روزی از واردات محروم شدیم، این توانایی و فرصت را خودمان داشته باشیم. الان به جایی رسیدیم که می‌توانم به شما بگویم از نظر قوام و کیفیت، ماهی که تولید می‌کنیم، منحصر به فرد است و گوشتی با طعم و مزه خاص دارد». او با این مقدمه می‌گوید: «از نظر من، ماهی خوب یا بد وجود ندارد و این مصرف‌کننده است که باید ماهی های مختلف اعم از دریایی، پرورشی، خارجی و ... را بچشد و در نهایت ببیند که ذائقه‌اش با کدام نوع ماهی، همخوانی بیشتری دارد و کدام را استفاده کند. مسلم است اگر یک ماهی پس از صید و انجماد طولانی به دست مصرف‌کننده برسد، کیفیت ماهی تازه صید شده را ندارد و همچنین مسلم است که ماهی دریا و اقیانوس به‌ دلیل تغذیه طبیعی، از نظر طعم و کیفیت برتری‌هایی نسبت به ماهی پرورشی دارد ولی مخاطراتی هم می‌تواند داشته باشد. مثلا ما در بعضی ماهی‌های دریایی، فلزات سنگین را می‌بینیم یا در برخی ماهی‌ها، اوره بیش از حدی وجود دارد. با این حال، تصمیم نهایی برای انتخاب ماهی مورد علاقه با خود فرد است.»

گروه بین الملل-احمد علوش شهروند سوئدی سوریه‌ای‌الاصل که قصدش را برای سوزاندن نسخه‌ای از تورات در مقابل سفارت رژیم صهیونیستی در این کشور اعلام کرده بود، با حضور در این مکان گفت که قصد چنین کاری را ندارد. او در حضور رسانه‌ها و یهودیان معترض، فندک را به گوشه‌ای پرت کرد و درس بزرگی به همه کسانی داد که در سوزاندن قرآن ساکت بودند و البته صهیونیست‌هایی که در این اهانت شریک بودند و عامل به ظاهر مسیحی عراقی سوزاندن قرآن. علوش گفت: قصد سوزاندن این کتاب را نداشته و صرفا می‌خواسته توجهات را به حادثه سوزاندن قرآن کریم در حدود دو هفته پیش در این شهر جلب کند. وی تاکید کرد که هیچ کتاب مقدسی نباید سوزانده شود و سوزاندن یک نسخه از قرآن در ماه گذشته در این شهر را به شدت محکوم کرد. علوش همچنین انتقادات تندی به دولت سوئد برای اعطای مجوز به قرآن سوزی مطرح کرد و گفت: چرا باید از آزادی سوءاستفاده شود تا شاهد هتک حرمت به کتاب های مقدس ادیان الهی باشیم؟ حدود ۱۵ روز پیش و همزمان با عید قربان «سلوان مومیکا» ۳۷ ساله مهاجر عراقی – سوئدی در میدان «مدبورجارپلاتسن» در مرکز شهر استکهلم و در مقابل مسجد اصلی شهر، در راستای تحریک احساسات مسلمانان و زیر سوال بردن ارزش‌ها و اعتقادات دو میلیارد نفر به آتش زدن صفحات قرآن کریم اقدام و بر تکرار این اهانت در روزهای بعد از آن نیز تاکید کرد.این اقدام سلوان مومیکا که برای این کار خود مجوز پلیس سوئد را گرفته بود، با واکنش شدید سران کشورهای اسلامی، ملت‌های مسلمان و علمای دینی اعم از مسلمان و مسیحی مواجه شد. گستردگی اعتراضات مردمی و دولتی به این اتفاق باعث شد که دولت سوئد که در روزهای ابتدایی این هتک حرمت با اسم آزادی بیان تلاش داشت بر اتفاق رخ داده سرپوش بگذارد، درباره وقوع این هتک حرمت ابراز تاسف کند، چنان که وزارت خارجه سوئد با صدور پیامی اعلام کرد   به طور جدی با هرگونه اقدام ضداسلامی مخالف است و دولت سوئد نیز عزم آن را دارد که درباره اقدام فرد مذکور در به آتش کشیدن قرآن کریم، تحقیقاتی را بر اساس قانون جرایم نژادپرستانه انجام دهد،اما با توجه به بیانیه اخیر وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و سخنان سیدحسن نصرا... باید به این موضوع اشاره داشت که هتک حرمت اخیر قرآن کریم ابعادی فراتر و پیچیده‌تر از موارد مشابه دارد و هدف اصلی عوامل پشت پرده این نمایش که توسط یک عنصر اجاره‌ای به اجرا درآوردند، علاوه بر شعله‌ور کردن آتش اختلاف میان مسلمانان و مسیحیان، ایجاد موج رسانه‌ای جدید و به حاشیه بردن اخبار جنایت های رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین به خصوص منطقه جنین بوده است، چرا که به گفته تحلیل‌گران، این رویه معمول صهیونیست‌هاست که همراه با هر پروژه‌ کشتار و ویران‌سازی، پروژه‌ دیگری را به‌ منظور انحراف توجهات از جنایت‌هایشان طراحی و اجرا می‌کنند. طی سال‌های گذشته کشور سوئد به پناهگاه امنی برای برخی از عناصر تروریستی تبدیل شده است و در همین چارچوب شاهد هستیم که سرویس‌های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی نیز حضور پررنگ و بدون محدودیتی در این کشور دارند؛ چنان که بسیاری از مزدوران خود را در این کشور اسکان داده و از طریق این عناصر به یارگیری برای انجام فعالیت‌های خرابکارانه و تروریستی در کشورهای هدف خود به ویژه در منطقه غرب آسیا اقدام می‌کنند یا به صورت مهره، آشکارا آن‌ها را دستاویز تبلیغات و فضاسازی رسانه‌ای خود قرار می‌دهند، موضوعی که دور نیست دود آن به چشم خود دولت سوئد برود.

  توقعمان بیشتر بود آقای صحت!

چرا کیفیت سریال «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» در قسمت‌های اخیر اُفت کرده و نتوانسته است انتظارات را برآورده کند؟

  مائده کاشیان

یکی از معدود سریال‌های کمدی نمایش خانگی که امید به موفقیت آن کم نبود، «مگه تموم عمر چندتا بهاره» به کارگردانی سروش صحت بود. سابقه خوب صحت و سریال‌های موفق او مانند «ساختمان پزشکان»، «پژمان» و «لیسانسه‌ها»، باعث شد توقعات از اولین مجموعه نمایش خانگی این کارگردان بالا برود، اما اکنون پس از انتشار پنج قسمت از «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» این مجموعه نتوانسته انتظارات را برآورده کند و موجی از واکنش‌های مثبت مخاطبان را برانگیزد. سریال جدید سروش صحت در قسمت‌های اخیر چه ضعف‌ها و ایراداتی داشته است؟

یکی دیگر از نقاط ضعف «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» ضعف موقعیت‌های کمدی و همچنین شوخی‌های تکراری سریال است. به عنوان مثال، رقص کاراکتر «رسولی»، «مِیتریکس» (بیژن بنفشه‌خواه) و راننده تاکسی، باعث نمی‌شود لحظه کمدی خوبی خلق شود. شوخی خوب سرقت موبایل و درگیری «نیما» با سارق نیز در قسمت سوم عینا تکرار شد و بامزگی اولیه را نداشت. سروش صحت در قسمت پنجم سریال، از حضور پلیس معروف «لیسانسه‌ها» نیز استفاده کرد. او قبلا در سه فصل «لیسانسه‌ها» تمام و کمال و به موقع از این شخصیت بهره برده بود، بنابراین حضور دوباره پلیس بدون تغییر جدید در «مگه تموم عمر...»، کمکی به این مجموعه نکرده است. در سه قسمت اخیر «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» موقعیت‌هایی بوده‌اند که خنده کوتاهی از مخاطب بگیرند، اما تعداد شوخی‌ها کم بوده و انتظار مخاطب را از این مجموعه برآورده نکرده است. استفاده از موسیقی زنده به عنوان موسیقی متن در «مگه تموم عمر...» نیز که پیشتر نمونه آن را در «جهان با من برقص» دیده بودیم، ایده خوبی است اما استفاده فراوان از آن در سریال، جذابیت اولیه این ایده را از بین می‌برد.

تفرقه بینداز و حکومت کن، رویکردی است که هنوز هم جواب می دهد. ولادیمیر پوتین، پیشتر به شورشیان واگنر این فرصت را داده بود تا در روسیه به حیات سازمانی خود ادامه دهند که با مخالفت پریگوژین، فرمانده آن‌ها روبه‌رو شد. رئیس‌جمهور روسیه حالا در پیشنهادی به مزدوران نظامی واگنر، آندری تروشف، عضو ارشد این گروه را به‌عنوان گزینه‌ای برای فرماندهی مطرح کرده است. به نوشته سی‌ان‌ان، پوتین با این پیشنهاد بذر دودستگی را بین اعضای گروه واگنر پاشید. او در گفت‌وگو با روزنامه روسی کومرسانت به جلسه اواخر ماه ژوئن، پنج روز پس از شورش واگنر علیه کرملین اشاره کرد. گفته می‌شود پوتین در این جلسه، آندری تروشف را به‌عنوان «فرمانده آن بخش از گروه واگنر که به ارتش روسیه می‌پیوندد» پیشنهاد کرده است، اما ژنرال مورد حمایت پوتین، فرمانده کل قوای روسیه کیست؟ آندری تروشف، ژنرال بازنشسته، در شکل‌گیری واگنر در سال ۲۰۱۴ نقش اساسی داشته‌ است و پیش از این، اتحادیه اروپا او را در دسامبر ۲۰۲۱ به دلیل فعالیت‌هایش در سوریه به‌عنوان مدیر اجرایی واگنر در فهرست تحریم‌هایش قرار داد. این فرمانده نظامی با موهای جوگندمی در لنینگراد (سن‌پترزبورگ کنونی) به دنیا آمد و پس از پایان دبیرستان، تحصیلاتش را در مدرسه عالی فرماندهی توپخانه لنینگراد موسوم به «اکتبر سرخ» دنبال کرد. او پس از پایان دوره آموزشی، روانه افغانستان شد تا فرماندهی یک واحد توپخانه را در اختیار بگیرد. این عضو سابق یگان ویژه نیروهای واکنش سریع در شمال غربی کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در جنگ دوم چچن حضور یافت و برای مدت کوتاهی فرماندهی واحدی را برعهده داشت. او در سال ۱۳۹۱ با درجه سرهنگی از خدمت نظامی کناره گرفت. از سوی دیگر، شایعاتی در زمینه اعتیاد او به الکل و نامتعادل بودنش مطرح است. برخی کشته شدن صد‌ها سرباز واگنر به دست نیروهای آمریکایی در فوریه ۲۰۱۸ را به او ربط می‌دهند. با شروع ناآرامی‌ها در سوریه، تروشف که بازنشسته شده بود، عازم سوریه شد تا در پشت جبهه، تدارکات گروه واگنر را اداره کند. برخی تحلیل‌گران برای تروشف سهمی ویژه در تثبیت موقعیت بشار اسد در سوریه قائل‌اند. براساس اعلام رسانه‌های روسیه، به این کهنه ‌سرباز برای خدمت در افغانستان دو نشان ستاره سرخ و همین‌طور برای شرکت در عملیاتی در چچن دو نشان شجاعت و یک مدال درجه 2 لیاقت اعطا شده است. 

سارا مسیحا/مجلس شورای اسلامی  8-7 سال پیش بر اساس یک قانون هرگونه هزینه کرد دستگاه ها و نهادهای دولتی را  در ورزش قهرمانی ممنوع کرد تا از این رهگذر هم باشگاه ها به سوی درآمدزایی حرکت کنند و هم بودجه در ورزش پایه و همگانی هزینه شود! این مصوبه مجلس به خودی خود اقدام خوبی بود و می توانست جلوی ریخت و پاش مدیران دولتی را به بهانه ورزش قهرمانی بگیرد و بودجه ورزشی کشور را هدفمند و سامان دهی کند اما در عمل آن چه رخ داد، نابرابر شدن رقابت تیم های صنعتی و خصوصی با باشگاه هایی چون پرسپولیس بود که با وجود تاکید هزار باره دولت های مختلف بر خصوصی شدن آن ها، همچنان تحت لوای دولت بوده و وزارت ورزش یا وزارتخانه های دیگر چون وزارت اقتصاد متولی آن ها بوده و هستند. در چنین فضایی وزارت ورزش و اقتصاد طبق مصوبه مجلس نمی توانند به سرخابی ها کمک کنند و آن ها باید برای درآمدزایی و تامین هزینه های دیگرشان روی اسپانسرینگ، حق پخش تلویزیونی، تبلیغات محیطی و بلیت فروشی حساب کنند. اما سال هاست که صدای بلند اهالی فوتبال و باشگاه های ایرانی برای گرفتن حق پخش از صدا و سیما به جایی نرسیده و تقریبا هر فصل این موضوع مطرح و در نهایت اعلام می شود که صدا و سیما از محل درآمدهایش بابت پخش مسابقات فوتبال درصدی را به باشگاه ها پرداخت می کند که البته در مقایسه با مبلغ اصلی حق پخش بسیار ناچیز است. در حالی که اگر قرار باشد حق پخش واقعی فوتبال پرداخت شود، باشگاه ها شاید حتی از روش های دیگر درآمدزایی بی نیاز شوند یا چندان روی آن ها حساب باز نکنند. البته باشگاه های ایرانی چند بار درباره این موضوع با سازمان صدا و سیما دچار چالش اساسی شده اند که در سال های 1400 و 1401 شاهد نامه نگاری و تقابل رسمی مدیران باشگاه پرسپولیس و استقلال با  رئیس این سازمان و جلوگیری از حضور گزارشگران و فیلم برداران سازمان در محل تمرین و بازی های سرخابی ها بودیم که البته خیلی سریع و با ورود و وساطت چند نهاد دیگر ماجرا بی نتیجه به پایان رسید! بعدها هم در برنامه «فوتبال برتر» محمد حسین میثاقی در واکنش به مسئله حق پخش از سوی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس، با استناد به بند پ ماده 92 قانون ششم توسعه، اظهار کرد که سازمان صداوسیما حق پخش سال های 1399 و 1400 را پرداخت کرده است و در سال 1401 نیز اقدامات لازم برای واریز مبلغ مورد اشاره در حال انجام است که البته واکنش های بسیاری را در پی داشت!
 روز گذشته و در حالی که کمتر از 20 روز دیگر به آغاز فصل جدید لیگ برتر باقی مانده، عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال توضیحاتی را در باره روند احیای حق پخش فوتبال ارائه کرد و در واقع ادامه همان شیوه قبلی برای پرداخت حق پخش است! فرشید سمیعی عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال در این باره گفت:«سازمان خصوصی سازی پیگیر موضوع حق پخش است تا به جای پولی که دولت در کشور برای برخی تیم‌ها هزینه می‌کند، به نوعی به صدا و سیما پرداخت شود و این سازمان نیز به عنوان حق پخش بین همه تیم‌ها تقسیم کند. این کارها دنبال و در بلند مدت انجام می‌شود. برای برنامه کوتاه مدت، تنها راه این است که از جایی منابع مالی تزریق، تیم تشکیل و وارد مسابقات بشود. بعد آن برنامه‌های دیگر اجرا شوند.» به نظر می رسد این راهکار که باید آن را شاهکار خواند، نه تنها مسئله حق پخش را حل نمی کند بلکه در واقع پاک کردن صورت مسئله برای همیشه است! این که به جای توانمند سازی باشگاه های دولتی یا نیمه دولتی با اعطای حق پخش و کمک کردن به آن ها برای رقابت برابر با باشگاه های صنعتی و خصوصی، جلوی هزینه کرد رقبای باشگاه های دولتی و سرخابی ها هم به بهانه تقسیم عادلانه حق پخش گرفته شود نه تنها راهکار نیست بلکه آشفته تر کردن بازار فوتبال و نابسامان تر شدن اوضاع آن است. در حالی که بسیاری از کشورها با توجه به محبوبیت و جذابیت و درآمدزایی فوتبال، سعی در جذب سرمایه بیشتر و برند کردن لیگ های خود دارند و حتی کشورهای همسایه و عربی با استخدام ستاره های فوتبال اعم از مربی و بازیکن با رقم های هنگفت، با سرعت به سمت پیشرفت می روند، مسئولان ورزشی و غیرورزشی در این جا هنوز نتوانسته اند موضوع حق پخش را حل کنند . کار به جایی کشیده که برای توجیه پرداخت ناچیز صدا و سیما به باشگاه های دولتی، می خواهند کل هزینه کرد در فوتبال را حتی برای باشگاه های غیردولتی و خصوصی هم محدود کنند و بودجه ای هنگفت در اختیار صدا و سیما قرار بدهند تا این سازمان آن را به عنوان حق پخشی که خود تعیین می کند بین باشگاه ها تقسیم کند!

سیدخلیل سجادپور- جوان 28 ساله ای که به اتهام سرقت در مشهد دستگیر شده است، در بازجویی های تخصصی با نشان دادن تصاویری از خود در فضای مجازی، مدعی شد که او همان هکر معروف سیستم های بانکی است که اکنون به دلیل مصرف مواد افیونی به کارتن خوابی رو آورده است.
به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، ماموران گشت انتظامی کلانتری شفای مشهد که با دستورهای سرهنگ احمد نگهبان (رئیس پلیس مشهد) طرح های ویژه ای را برای مقابله با سرقت به مرحله اجرا گذاشته اند، هنگام گشت زنی و انجام وظیفه در حوزه استحفاظی به جوانی ژولیده برخورد کردند که مقابل فروشگاهی در بولوار ابوطالب مشهد دراز کشیده و در حال باز کردن قفل مغازه بود. ماموران انتظامی که ماجرا را این گونه دیدند، بلافاصله در تاریکی شب به طرف جوان مذکور حرکت کردند و در حالی حلقه های قانون را بر دستان وی گره زدند که جوان مذکور همچنان مات و مبهوت به افسران گشت خیره شده بود و انتظار حضور عوامل انتظامی در آن ساعت بامداد را نداشت.گزارش روزنامه خراسان حاکی است با دستور سرگرد سبکبار(رئیس کلانتری شفای مشهد) این مظنون به سرقت، برای بررسی های تخصصی به مقر انتظامی هدایت شد و در دایره تجسس تحت بازجویی های فنی قرار گرفت اما این جوان که سر و وضعی ژولیده داشت و خود را آلوده به مواد افیونی معرفی می کرد، ناگهان تصاویری از خود را در فضای مجازی به افسران تجسس نشان داد که آن ها را متعجب و حیران کرد.مظنون به سرقت گفت: از همان دوران کودکی پدرم همواره در گوشم زمزمه می کرد که «تو کسی نمی شوی!» من هم آرام آرام به همین باور رسیدم و فهمیدم با این استعداد و تلاشی که می کنم آخر هم کاره ای نمی شوم!  در واقع این موضوع را فهمیده بودم که تلاش های من برای رسیدن به رویاهایم بی فایده است اما از همان کودکی علاقه عجیبی به لپ تاپ و گوشی و دیگر لوازم الکترونیکی داشتم و همواره سعی می کردم   از چگونگی سیستم ها و کارکرد این گونه وسایل الکترونیکی سردر بیاورم به همین دلیل درون آن ها کنکاش می کردم و به نتایجی هم می رسیدم. حتی زمانی که در مدرسه دانش آموز بودم وقتی مدیر یا معلم مدرسه به نقص فنی در سیستم های رایانه ای برخورد می کردند، ابتدا به سراغ من می آمدند و من هم خیلی زود نقص آن ها را برطرف می کردم ولی این جمله پدرم مدام در گوشم زنگ می خورد که تو آخر هم کسی نمی شوی!...این جوان مظنون به سرقت که مدعی بود اعتیاد شدیدی به مصرف مواد مخدر صنعتی دارد، در ادامه ماجرا، تصاویری از خود را در فضای مجازی و مصاحبه تلویزیونی اش به ماموران انتظامی نشان داد و گفت: من همان هکر معروف ایرانی هستم که در 18 سالگی سیستم های بانکی را هک کردم و مبالغ زیادی را از حساب های شهروندان بیرون کشیدم اما خیلی زود توسط پلیس فتا دستگیر و به مراجع قضایی معرفی شدم.خلاصه مدتی را در زندان گذراندم تا این که بعد از پایان دوران مجازات، پلیس فتا به سراغ من آمد و درخواست کرد با آن ها همکاری کنم اما من که حاضر نبودم برای یک بار هم شده چشمانم را باز کنم و به استعداد خودم پی ببرم، باز هم حاضر به همکاری با آن ها نشدم و به همین دلیل هم هیچ گاه نتوانستم از موقعیت ها و فرصت های زیادی که در مسیر زندگی داشتم، به خوبی استفاده کنم. بعد از این ماجرا به سوی مصرف مواد مخدر رفتم و طولی نکشید که در گرداب مواد افیونی غرق شدم. وقتی به مصرف مواد مخدر صنعتی رو آوردم دیگر خانواده ام نیز به من اهمیتی ندادند و مرا طرد کردند. حالا دیگر جایی برای خواب هم نداشتم و به همین دلیل روانه پارک ها و خیابان ها شدم تا بلکه بتوانم به هر طریق ممکن هزینه های اعتیادم را تامین کنم. این درحالی است که هنوز هم برخی ادارات و نهادهای دولتی که مرا می شناسند برای رفع نقص سیستم های رایانه ای خود از من کمک می خواهند و من هم بدون دریافت هیچ هزینه ای کارشان را انجام می دهم و از آن سازمان یا اداره خارج می شوم اما آن ها به دلیل وضعیت ظاهری ام به من اهمیتی نمی دهند. با وجود این، من با این تحصیلات دیپلم کارهایی انجام می دهم که متخصصان حرفه ای برای رسیدن به این شرایط، سال ها درس خوانده اند و تلاش کرده اند. امروز هم وقتی در خیابان سرگردان بودم، از شدت خماری کنار مغازه ای دراز کشیدم و سرم مقابل قفل فروشگاه بود که ناگهان نیروهای کلانتری شفا را بالای سرم دیدم و ...
گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است بررسی های پلیس درباره ادعاهای این جوان مظنون به سرقت برای کشف حقیقت ماجرا، زیر نظر سرگرد سبکبار ادامه دارد.